Oto bukiet kolorowych kwiatów, utkanych małymi paluszkami. Dla Babci i Dziadka. Których życie bezustannie wypełnione jest troską. Dźwigają ciężki tornister, wybierają najsmaczniejsze kąski, odpytują tabliczki mnożenia, czytają bajki przed snem. Mają w sobie nieograniczone pokłady cierpliwości i miłości.
I nie czekają na podziękowanie. W tym szczególnym Dniu, chcemy spojrzeć w zmęczone, kochające oczy
i przeprosić. Za to, że nie zawsze zauważamy Ich pracę. Że nie zawsze otaczamy należnym szacunkiem...
I podziękować. Za Ich obecność w naszym życiu. Za to, że czujemy się bezpiecznie i beztrosko.
Za to, że z nami SĄ!
I nie czekają na podziękowanie. W tym szczególnym Dniu, chcemy spojrzeć w zmęczone, kochające oczy
i przeprosić. Za to, że nie zawsze zauważamy Ich pracę. Że nie zawsze otaczamy należnym szacunkiem...
I podziękować. Za Ich obecność w naszym życiu. Za to, że czujemy się bezpiecznie i beztrosko.
Za to, że z nami SĄ!
